اصغر محمدمرادی - دانشیار، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی اخترکاوان - دانشجوی دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی ، دانشگاه علم و صنعت ایران

معماری از آن دست اسناد و مدارکی است که منابع غنی از گذشتگان را به همراه داشته و یقیناً تجزیه و تحلیل این آثار می تواند ما را در دستیابی به اصلات و فرهنگ خود رهنمون ساخته و در جهت استفاده مثبت و هوشمندانه از این گنجینه ارزشمند یاری رساند . در این راستا توجه به ابنیه های تاریخی خصوصاً بناهای عام المنفعه همچون گرمابه ها حائز اهمیت فراوان بوده و می تواند نتایج ارزشمندی همچون شناخت هرچه بهتر معماری بومی ، آداب ، سنن و فرهنگ ایرانی و ازطرفی دیگر انطباق فناوری های بومی با دانش امروز را به همراه داشته باشد . از این رو ، تحقیق حاضر به بررسی عملکرد سامانه های حرارتی به کار گرفته شده در گرمابه های تاریخی ایران خواهد پرداخت . پژوهش حاضر با انجام مطالعات کیفی و کمی ، سیر تحول گرمابه های تاریخی ایران را مورد مطالعه قرار داده و سامانه های حرارتی به کار گرفته شده در آنها را مورد بررسی و مقایسه قرار می دهد . تمرکز اصلی مقاله ؛ بررسی معایب احیای نامناسب حرارتی این بناها و نهایتاً تخریب تدریجی آنها در اثر عدم انطباق با تجهیزات مکانیکی به کار برده شده در احیای بناهای تاریخی می باشد. در آخر در مقام نتیجه گیری و جمع بندی ؛ رویکرد این تحقیق در ارائه راهبردهایی در تداوم پایداری این بناها و انطباق با فناوری های نوین و همچنین تاکید بر لزوم انجام مطالعات وسیع در این خصوص مشخص می گردد.

گرمابه های تاریخی ، سامانه های حرارتی ، احیا ، اقلیم ، انرژی