سیدحسام الدین ذگردی - دانشیار ، بخش مهندسی صنایع ، دانشکده فنی مهندسی ، دانشگاه تربیت مدرس
احسان بهلولی - کارشناسی ارشد ، بخش مهندسی صنایع ، دانشکده فنی مهندسی ، دانشگاه تربیت مدرس

مساله زمانبندی گروهی در سیستم تولید سلولی شامل دو مرحله زمانبندی است . ابتدا در مرحله اول ، توالی قطعات هر خانواده - قعطه مشخص شده و سپس در مرحله دوم، توالی خانواده قطعات تعیین می شود. در این مقاله ، مساله زمانبندی گروهی با ساختار جریان کارگاهی با هدف کمینه سازی بیشترین زمان تکمیل کارها بررسی شده است . در مسائل زمانبندی گروهی سنتی، زمان پردازش کارها مقادیری ثابت و مستقل از توالی کارها فرض شده اند . این فرض در اکثر مواقع مناسب نیست ، زیرا با تکرار انجام کار ، توانایی و مهارک کارگر افزایش یافته و در نتیجه زمان پردازش کارها کاهش می یابد. این پدیده با نام اثر یادگیری شناخته می شود . در این مقاله ، از یک مدل یادگیری موقعیت گرا در سیستم تولید سلولی استفاده شده است که در آن زمان پردازش هر قطعه ی خانواده - قطعه وابسته به توالی ورود آن قطعه است . مساله زمانبندی گروهی با در نظر گرفتن اثر یادگیری موقعیت گرا و فرض زمان آماده سازی وابسته به توالی خانواده - قطعات مدل سازی شده است . دو الگوریتم ژنتیک مختلف و یک روش ابتکاری جهت حل این مساله توسعه داده شده و توسط مسائل آزمایشی مورد ارزیابی قرار گرفته اند . نتایج عددی حاصل از ارزیابی روش های حل پیشنهادی ، نشان دهنده آن است که الگوریتم ژنتیک دوم از لحاظ کیفیت جواب ، از سایر روشهای پیشنهادی بهتر است.

سیستم تولید سلولی ، زمانبندی گروهی ، اثر یادگیری ، اثر یادگیری موقعیت گرا ، زمان آماده سازی وابسته به توالی