ارزیابی فضای کسب و کار صنعتی ایران در حمایت از بخش خصوصی با رویکرد کارت امتیازی متوازن

وجود نظام های دقیق ، جامع و معتبر مدیریت عملکرد ، به عنوان یکی از شاخصه های توسعه یافتگی سازمان ها و جوامع ، مرهون و نیازمند فراهم سازی زیرساختها و الزامات ویژه ای است که خصوصا در سطح دستگاه های دولتی ، ایجاد ، حفظ و گسترش آنها محتاج برنامه ریزی ، عزم و حمایتی گسترده می باشد. در این مقاله هدف استفاده از یک رویکرد تلفیقی از تحلیل سلسله مراتبی فازی و کارت امتیازی متوازن برای ارزیابی فضای کسب و کار در ایران بررسی و در ادامه نتایج مطالعات موسسه مطالعات اقتصادی براساس مدل کارت امتیازی متوازن در چهار جنبه ؛ مالی ، مشتری ، فرآیندهای داخلی ، و رشد و یادگیری دسته بندی و تحلیل می گردند. شاخص های استخراجی پس از تحلیل وضعیت موجود فضای کسب و کار ایران و چالش های پیش روی این بخش ، با تحلیل فرایند سلسله مراتبی فازی وزن دار گردیده و متناسب با آنها راهبردهایی برای توانمند سازی بخش خصوصی با نظرخواهی از خبرگان طراحی و 62 راهبرد کلان شناسایی و سپس جهت انتخاب موثرترین راهبردها از روش TOPSIS جهت اولویت بندی استفاده و با نظرخواهی در نهایت 16 راهبرد کلان انتخاب گردید. متناسب با راهبردهای فوق راهکارهای اجرایی و عملیاتی با مصاحبه با خبرگان و مطالعات کتابخانه ای استخراج و به علت حجم بالای این راهکارها جهت شناسایی موثرترین راهکارها ، خبرنگانی از سازمانهای توسعه ای وابسته به وزارت صنایع و معادن انتخاب (در مجموع 30 نفر از هر سازمان 5 نفر ) و با طراحی پرسشنامه هایی مهمترین راهکارها با بیشترین جامعه آماری و قابل اجرا که در مجموع 64 راهکار کلان بوده ، انتخاب گردید.

Keywords:

فضای کسب و کار , بخش خصوصی , کارت امتیازی متوازن , تحلیل سلسله مراتبی فازی , TOPSIS