هاشم شریعتمدار - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد،
عادل میرحاج - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان

در این پژوهش، روش های مدل سازی سه بعدی برج آبگیر– مخزن- پی به صورت المان محدود استاندارد به منظور درنظر گرفتن اثرات اندرکنش سیال - سازه بر رفتار لرزهای خطی برج های آبگیر، بررسی و نتایج به دست آمده با روش متداول جرم افزوده هیدرودینامیکی مقایسه شده اند . با مدل سازی برج آبگیر سد دوستی (ایران) به ارتفاع 46/5 متر تا سطح آب نرمال، آب مخزن پیرامونی و محیط پی- سنگ بستر، پاسخ لرزهای خطی به زلزله های ناغان، طبس و السنترو بررسی شد. آب مخزن پیرامونی به دو روش جرم افزوده و المان محدود مدل سازی شده است. نتایج به دست آمده از 20 تحلیل لرزه ای نشان میدهند که پاسخ لرزهای برج آبگیر، الگوی پخش فشار هیدرودینامیکی اطراف آن و تنش اصلی به نوع مدل سازی مخزن، وجود سنگ پی، نوع زلزله و محتوای فرکانسی آن و زمان حداکثر پاسخ نوک برج بستگی دارند. مثلا در اثر زلزله طبس، برای برج با مخزن خالی، مدل سازی سنگ پی باعث کاهش تغییر مکان و شتاب انتقالی به نوک برج به ترتیب به میزان 31/9% و 35/3% می شود.

اندرکنش برج آبگیر- مخزن -پی، تحلیل لرزهای خطی، فشار هیدرودینامیکی، مدل سازی المان محدود، جرم افزوده هیدرودینامیکی