سید یوسف احمدی بروغنی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه بیرجند
سید رسول سجادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه بیرجند. نویسنده مسئول

در مقاله حاضر، مسئله تماس چرخ و ریل با وجود ترک سطحی در ریل بررسی شده است. دلیل بررسی این مسئله تأثیر قابل توجه تماس چرخ و ریل بر ضرایب شدت تنش می باشد. در این تحقیق ، با استفاده از روش اجزای محدود و به کمک یک نرم افزار تجاری، چرخ و ریل ترکدار تحت شرایط غلتش همراه با لغزش جزئی مدلسازی شده است. برای مدل کردن اثر متقابل بین چرخ و ریل و همچنین سطوح ترک، از المانهای تماسی استفاده شده است. ضرایب شدت تنش با روش عددی برونیابی جابجایی محاسبه گردیده است. تأثیر فاکتورهاییهمچون زاویه استقرار ترک، طول ترک، ضریب اصطکاک و موقعیت چرخ نسبت به ترک بر ضرایب شدت تنش مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان داد که ضریب KII دارای مقادیری بزرگتر از KI میباشد. از این رو، به نظر میرسد در این مسئله تماس چرخ و ریل، مد برشی بر رفتار نوک ترک غالب است. تغییر شکل پیچیده لبه ترک هنگام عبور چرخ، جهت تنش برشی را در سطوح ترک تغییر میدهد و این باعث نوسان در مقادیر KII میشود. نوسان در مقادیر KII مهمترین عامل رشد ترک خستگی در مسئله تماس چرخ و ریل است.

ترک سطحی، چرخ و ریل، ضرایب شدت تنش، روش اجزای محدود