محیط زیست و رابطه آن با توسعه پایدار شهری

بشر امروزی در اثر بر هم زدن توازن زندگی، فاصله گرفتن از طبیعت و ارزشهای انسانی، عدم توجه به فاکتورهای محیطی و بومی، رفتار سلطه جویانه واستفاده ابزاری از طبیعت به بحرانی عظیم گرفتار شده است و خود را در مواجهه با آیندهای مبهم و خطرزا میبیند . این امر سبب شکل گیری تدریجی رویکردی بهنام توسعه پایدار شده است . توسعه پایدار ارائه راه حل هایی در مقابل الگوهای سنتی کالبدی، اجتماعی، اقتصادی توسعه را شامل میگردد که بتواند از بروز مسائلیهمچون نابودی منابع طبیعی، تخریب اکوسیستم ها، رواج بی عدالتی، آلودگی، افزایش بی رویه جمعیت و پائین آمدن کیفیت زندگی انسانها جلوگیری کند . درواقع شرایط جامع پایداری زمانی فراهم میشود که مجموعه ای از پایداری زیست محیطی با هدف تعادل اکولوژیک، پایداری اقتصادی با هدف بقای اقتصادی، پایداری اجتماعی با هدف عدالت اجتماعی و پایداری کالبدی با هدف تعادل مورفولوژیک ایجاد شود . روش: در این مقاله با استفاده از روش اسنادی و با رویکردی تحلیلی به بررسی مسأله توسعه ی شهری پایدار، مفاهیم و تعاریف توسعه پایدار شهری، نظریات وراهبردهای توسعه پایدار و کارکرد فضاهای عمومی شهری در این زمینه پرداخته شده است . در ادامه شاخص شناسی توسعه پایدار از منظر کالبدی،اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بیان شده است . نتیجه: ماحصل این جستار به این مطلب اذعان دارد که به کارگیری اصول شهر پایدار در طراحی شهرها نه تنها موجب کاستن مصرف انرژی و ایجاداقتصادی پایدار میگردد بلکه در نظر گرفتن این اصول به ایجاد محیط زیست سالم تر، عدالت فراگیرتر و زندگی با کیفیت تر منجر گردیده و میتواند راه گشایی برای شهرهای کنونی ما در رسیدن به پایداری در تمامی عرصه ها باشد

Keywords:

پایداری اقتصادی - اجتماعی , کالبدی و زیست محیطی , توسعه پایدار شهری , شاخص شناسی , شهر پایدار