بهنام متوسلی - کارشناس امور فنی و مطالعات عمران روستایی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری
مرجان منتظری - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی یزد و دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری
ناصر اسلامی نصرت آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریز شهری دانشگاه آزاد اسلامی یزد
سیدعلی حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریز شهری دانشگاه آزاد اسلامی یزد

بافت قدیمی شهر مهریز به مرور زمان در اثر تحولات جدید، عملکرد گذشته خود را از دست داده ورفته رفته رو به اضمحلال گذارده و امروزه به عنوان بزرگترین معضل درسطح کالبدی و فضایی شهر مطرح می باشد. تداوم وضعیتتخریب کالبد فیزیکی این بناها به همراه تنزل شرایط زیست محیطی، منجر به حرکت گروههای توانمند از این محل ها به سایر قسمت های شهر و هجوم و اشغال آن به وسیله گروههای کم درآمد و مهاجران بومی و غیربومی گردیده است که نتیجه آن، تسریع فرایند رکود و تنزل بافت کالبدی شهر را در پی دارد. از اینرو با توجه به حساسیت مسئله، هدف پژوهشپیشرو این گونه است که مهمترین عوامل رکود کالبدی فضایی بافت قدیم شهر مهریز را شناسایی و جهت بهبود این روند راه حل های کاربردی ارائه گردد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی- توسعه ای و از حیث شیوه مطالعه توصیفی-تحلیلی و میدانی میباشد و جهت جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی و پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه برای ساکنان شهر یزد بهره گرفته شده است جامعه آماری این تحقیق سرپرستان خانوار شهر مورد مطالعه میباشد حجم نمونه ساکنین در شهر بر اساس فرمول کوکران 167 نفر انتخاب شده و شیوه دسترسی به نمونهها به صورت ساده احتمالی از نوع سیستماتیک بوده است. به منظور تحلیل متغیرها و شاخصهای مورد مطالعه از نرم افزارspssو آزمونهای کروسکال والیس و دورهای والد- ولفوویتز بهره گرفتهایم. یافتههای تحقیق نشان میدهد که از دیدگاه ساکنین شهر مهریز فرسودگی بافت قدیم در همه ابعاد مشهود است و ارگان های مسئول نیز هیچگونه تلاشی در جهت بهبود و بازنده سازی بافت مذکور انجام نداده اند

کالبد، بافت قدیم ، شهر مهریز، نرم افزارspss