تبیین نقشوندالیسم در منظر بافتتاریخی شهری از زاویه دید ناظر درونی و بیرونی،نمونه موردی؛ بافتتاریخی شهر یزد

وندالیسم به معنای تخریب کنترل نشده اشیائ و آثار فرهنگی باارزشیا اموال عمومی است که یکناهنجاری اجتماعی به حساب میآید این پدیده در منظر بافت های تاریخی که دارای آثار میراثی و فرهنگی هستند با عناصری همچون؛ کالبد واستخوانبندی محله، فرهنگ، میراث و ارزش های مردمی، فرآیند ساخت و ساز و ... سروکار دارد. بافت تاریخی شهر یزد دومین بافت خشتی و یکی از ارزشمندترین میراث فرهنگی کشور با مساحتی در حدود 800 هکتار را میتوان سالمترین، گستردهترین و اصولیترین بافت تاریخ ایران دانست و از معدود بافت های تاریخی است که دچار فراموشی نشده و هنوزشریان های حیات در آن جریان دارد. بررسی پیمایشی صورت گرفته در محیط بافت به صورت تداومی مقطعی در یک بازده زمانی سه ماهه و جمع آوری اطلاعات از ناظرین دورنی(ساکنان) و ناظرین بیرونی (گردشگران) با ابزار پرسشنامه و مستقل و کروسکال والیس نشان داد که مهمترین اثرات وندالی بوجود آمده در بافت t ، پردازش بوسیله آزمون هایی تاریخی شهر یزد عبارتند از بالا رفتن درصد فرسایشآثار تاریخی، تخریب، شکستن و ایجاد بی نظمی و اختلال در وسایل، ابزار و تأسیسات عمومی، ریختن ظروف خالی غذاها و انواع نوشیدنی ها، رواج و شایع شدن فرهنگ های مختلف،یادگاری نوشتن بر روی دیوارها، نرده ها، تابلوی اعلانات و علائم راهنمایی و ... که اکثریت آنها به صورت وندالیسم فردی بوده است.

Keywords:

وندالیسم , منظر شهری , بافت تاریخی , شهر یزد