حسام محمدی - کارشناس ارشد عمران (عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی شمس گنبد)
سپیده قبادی - دانشجوی کارشناسی معماری موسسه آموزش عالی شمس

عمر هنر در ایران به قدمت تاریخ است و معماری و شعر در ایران از کهن ترین هنرها می باشند. با توجه به نفوذ و مرزهای نامشخص علوم با یکدیگر بر آن شدیم تا تاثیر و ارتباط شعر پارسی و نوع معماری آرامش بخش گذشته ی ایران را بررسی کنیم.و در این مقاله به دلیل محدودیت زمانی تنها به بررسی معماری و شعر دوره اسلامی تاریخ گذشته ایران پرداختیم. هدف از این پژوهش آشکار ساختن تاثیر پذیری هنرهای گوناگون از یکدیگر و همچنین زمانه خویش بوده و در پی دستیابی به الگوهای تاثیر گذار بر پرورش معمارانی است که بتوانند با حفظ معماری اصیل ایرانی آرامش را با فضاهای جدید ادغام کرده ومعماری آرامش بخشی را ارائه دهند. در نهایت به بررسی ارتباط این دو هنر با یکدیگر پرداخته و ضمن ارائه راهکارهایی برای دستیابی به آرامش گذشته در معماری، به این نتیجه دست می یابیم که معماران ایرانی از تاثیر اندیشه های عرفانی بی نصیب نبوده اند و می توان رد پای خداشناسی و عرفان را بر آرامش بناهای آنان به خوبی مشاهده کرد.

معماری، شعر، آرامش، عرفان، هنر