یزدان سلطانی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
شادی علیخانی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه

قرن حاضر عصری است که رشد فزاینده جمعیت را تجربه نموده، کره زمین مبدل به دهکده ای جهانی گردیده و با ظهور تکنولوژی های نوظهور، شیوه های نوینی در ارتباطات جمعی و زندگی بشری پدید آمده، این شرایط انسان را به سمت چیزی سوق می داد که بتواند تمامنیازهای خود را تامین کند. از طرفی فراهم نبودن امکانات و شرایط برای زندگی مطلوب انسان قرن 21 ، باعث شد که مردم اقدام بهمهاجرت )از روستاها به شهر و از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ( نمایند. مهاجرت به خودی خود مشکل محسوب نمی شود، اما زمانی که بستر مناسب و زیرساخت های لازم و از پیش تعیین شده برای جمعیت سرریز شده به یک منطقه وجود نداشته باشد، مهاجرتنتایج رضایت بخشی به همراه نخواهد داشت. این مسئله باعث رشد بی رویه شهرها در مناطق حاشیه ای آن شده و ساکنان را با کمبودامکانات زیرساختی، بهداشتی، آموزشی و ... مواجه خواهد ساخت، که این خود با توجه به عصر پایداری بشر، موجب ظهور پدیده ناپایداری در عرصه زندگی انسان خواهد بود. از طرفی مسئله فرهنگ به عنوان شالوده فکری مهاجرین و عدم تطبیق فرهنگ ذاتی آنان با محیط جدید می تواند موجب آسیب های اجتماعی جدیدی گردد. از این رو دولت ها بایستی با برنامه های از پیش تعیین شده مانع از ایجادجریانات نا پایدار در حوزه شهرهای قدیمی شوند. یکی از راهکارهای پیشنهادی دولت ها ساخت مساکن ارزان قیمت البته همراه با کلیه امکانات و تسهیلات مورد نیاز انسان ساکن در آن به عنوان عضوی از جامعه شهری می باشد، لزوم داشتن مناطق و زونهای شهری پایدار امری ضروری برای حیات کنونی انسان و نسل های آینده است. این مقاله به شیوه مطالعات اسنادی و تحقیقات میدانی به روش تحلیلی- توصیفی سعی بر واکاوی مسئله ساخت مسکن ارزان قیمت و تاثیرات آن بر شهر و زندگی ساکنان این مساکن و بافت شهری اطراف آن خواهد داشت، و به عنوان نمونه مورد مطالعه مسکن مهر دولت آباد کرمانشاه را مورد بررسی قرار خواهد داد.

شهر، توسعه پایدار، مسکن مهر، فرهنگ، جمعیت