مریم ادیبی سده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
ندا ضیابخش - دکترای معماری، استاد دانشگاه، گروه معماری، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران

از آنجا که کودکان آینده سازان جامعه ما می باشند و پرورش صحیح کودکان امروز موجب داشتن جامعه ای سالم در آینده خواهد بود،لذا برای دست یافتن به این مهم لازم است توجه بیشتری به رشد و نیازهای روحی و جسمی کودکان شود. یکی از تفریحات کودکان بازیکردن است.هرچند به دلیل تغییر شکل خانه ها از ویلایی به آپارتمانی نوع بازی آنها نیز فرق کرده است و کودکان فضای لازم برای بازی وفعالیت را ندارند، اما باز هم لذت بخش ترین فعالیت برای هر کودک هنگامی است که مشغول بازی باشد. بسیاری از والدین هم از اینکه فرزندشان در محیط خانه بازی کند یا به جست و خیز بپردازد، گله مند هستند و محیط آپارتمانی و مزاحمت برای سایر همسایه ها را بهانه ای برای پیشگیری از بازی فرزندانشان قرار می دهند. این در حالی است که در سطح شهر نیز به ندرت فضاهایی متناسب با شرایط و روحییهکودکان برای بازی آنها وجود دارد و اغلب فضاهای بازی عمومی نمی توانند انتظارات کودکان را تأمین کرده و مورد استقبال آنها قرار گیرند. از اینرو ضرورت بررسی کمبودها و ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء کیفیت فضاهای بازی کودکان در سطح شهر کاملا مشخص است.

کودک، بازی، فضای بازی، فضا های شهری، طبیعت