پایداری زیست محیطی در معماری اقلیم گرم و خشک ایران

امروزه روند رو به رشد جمعیت و امکان استفاده از انرژیهای تجدیدناپذیر و سوخت های فسیلی پیامدهایی چون آلودگی های زیست محیطی، آسیب طبیعت، افزایش هزینه ها و... را داشته است. این پیامدها در سرتاسر جهان نگرانی هایی در رابطه با مشکلات زیست محیطیو بحران های انرژی و ... ایجاد نمود و به تدریج سبب ایجاد مفاهیم پایداری از جمله جامعه پایدار، توسعه پایدار، معماری پایدار و... گردید.در این میان توسعه پایدار در سه حیطه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مطرح گردید به گونه ایی که وجه زیست محیطی آن بارزتر از وجوه دیگر بوده و منجر به ایجاد پایداری زیست محیطی در معماری شد. بهترین نمود معماری پایدار زیست محیطی، معماری بومی اقلیم گرم و خشک ایران است که مفاهیم آنرا بخوبی دربر دارد. توجه به اقلیم، احترام به محیط زیست، ارتباط باطبیعت، بهره گیری از انرژیهایتجدیدپذیر، استفاده از مصالح بوم آورد و...همگی از ابعاد پایداری در بناهای این اقلیم است. لذا با توجه به مشکلات ذکر شده، بازگشت دوباره به معماری بومی و استفاده از الگوهای آن به عنوان یک راهکار منطقی مطرح می باشد؛ لذا پژوهشگر با بهره گیری از منابع اسنادی، کتابخانه ایی و شفاهی و با استفاده از شیوه پژوهش ترکیبی سعی بر شناسایی بعد زیست محیطی توسعه پایدار در معماری خانه های بومی اقلیم گرم و خشک و راهکارهای آن به عنوان الگویی برای معماری روز دارد. البته نه به منظور تکرار، بلکه با هدف ارزیابی و تطبیق این راهکارها با مسائل روز

Keywords:

پایدار , بومی , محیط زیست , اقلیم