سکینه حسن پوربریجانی - مازندران ، شهرستان نکا، کارشناس حرفه و فن، دبیر آموزش و پرورش نکا

امنیت غذایی پیوسته بعنوان یکی از اهداف اصلی سیاست‎های توسعه بوده و دسترسی به مقدار کافی مواد غذایی و سلامت تغذیه‎ای همواره بعنوان یکی از محورهای اصلی توسعه و زیر ساخت مهم پرورش نسل‎های آینده کشور مورد تاکید بوده است. با افزایش مداوم جمعیت دنیا، نیاز به مواد غذایی روز به روز با سرعتی شگرف افزایش می‎یابد. در توسعه پایدار کشاورزی آب و خاک فاکتورهای مهمی به شمار می‎روند، که امنیت غذای آینده به آنها وابسته می‎باشد. امروزه به دلیل استفاده بی رویه از این دو، دشواری‎های گوناگون زیست محیطی فراروی انسان قرار گرفته است. خطر ناامنی غذائی عامل و تسهیل کننده فقر، قحطی، گرسنگی و زوال یک ملت خواهد بود.از منظری دیگر تغییر در وی‍‍ژگی های طبیعی آب، خاک و هوا مشکلات اجتماعی، بهداشت و سلامت را بوجود می آورد و به این ترتیب به تدریج آگاهی مردم از آثار عدم توجه به توسعه کشاورزی پایدار و مخاطرات بوجود آمده در محیط زیست، بیشتر گردیده و در هزاره سوم توسعه کشاورزی با در نظر گرفتن حفظ محیط زیست، سلامت غذا، حذف آلاینده ها، کاهش فقر، افزایش کیفیت بهداشت و درمان و کاهش هزینه های درمانی و با اعمال مدیریت زراعی واحدهای تولید براساس شرایط اکوسیستم زراعی به سمت توسعه پایدار کشاورزی می توان حرکت کرد

توسعه پایدار، کشاورزی، امنیت غذایی