بررسی و تحلیل موانع توسعه مدیریت اکوتوریسم روستایی با استفاده از نظریه بنیانی (مورد مطالعه: روستای فش شهرستان کنگاور، استان کرمانشاه)

گردشگری روستایی منبع با ارزشی اشتغال زایی و ایجاد درآمد است و می تواند وسیله ی مهمی برای توسعه ی اجتماعی و اقتصادی جوامع روستایی و حمایت از محیط زیست و فرهنگ روستایی باشد. گام نخست در توسعه ی گردشگری روستایی، شناسایی موانع و چالش های آن است. در این زمینه با بهره گیری از پارادایم کیفی و نظریه بنیانی در این پژوهش به مطالعه موردی مشکلات و محدودیت های مدیریت اکوتوریسم در روستای فش از توابع شهرستان کنگاور پرداخته شد. برای گرد آوری اطلاعات از مصاحبه عمیق، مشاهده، تهیه عکس و فیلم، اسناد و مدارک کتابخانه ای و اینترنتی استفاده شد. روایی پژوهش توسط کارشناسان و متخصصین از جمله کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، اساتید دانشگاه و مدیران ستادی سازمان میراث فرهنگی تأیید شد؛ نتایج گویای آن است که مشکلات اکوتوریسم روستایی در روستای فش شامل مشکلات زیرساختی، فرهنگی، برنامه ریزی و مدیریتی که شامل نبود راه های ارتباطی مناسب، بهداشت و سلامت، عدم درک صحیح از اکوتوریسم و گردشگری، خورده فرهنگ ها و تعصبات قومی و قبیله ی، نبود بازاریابی و عدم تبلیغات و اطلاع رسانی می باشد.

Keywords:

گردشگری روستایی , اکوتوریسم روستایی , نظریه بنیانی , پژوهش کیفی , کنگاور , روستای فش