تاثیر پروژه های آبخیزداری بر کیفیت زندگی در نواحی روستایی (مطالعه موردی: شهرستان بابل)

با توجه به شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک ایران و بروز مشکلات عدیده ای از قبیل سیلاب، خشکسالی، فرسایش، پر شدن مخازن سدها، کاهش حاصلخیزی خاک و بسیاری موارد دیگر در مناطق مختلف کشور، طرح های حفاظت خاک و آبخیزداری اجرا می شود. این طرح ها از سازنده ترین راهکارها برای مقابله با مشکلاتی از این قبیل می باشد. بر همین اساس ، اجرای این طرح ها می تواند تاثیرات مختلفی بر زندگی حوزه نشینان داشته باشد و تحقیقات مختلف نیز تاثیر آن را بر جنبه های مختلف زندگی روستائیان نشان داده اند. یکی از جنبه هایی که لازم است تاثیر پروژه های آبخیزداری بر روی آن مشخص گردد کیفیت زندگی می باشد. در مقاله حاضر که از نوع توصیفی بوده و از طریق جستجوی اینترنتی و کتابخانه ای و همچنین مصاحبه با تعدادی از کارشناسان آبخیزداری اقدام به جمع آوری اطلاعات گردیده سعی شده پس از تعریف آبخیزداری و کیفیت زندگی، تاثیر پروژه های آبخیزداری بر کیفیت زندگی در نواحی روستایی (شهرستان بابل) مشخص گردد. نتایج این تحقیق نشان داد که طرح های آبخیزداری بر روی 4 مولفه کیفیت زندگی شامل جنبه های اجتماعی (افزایش مشارکت، افزایش اعتماد ، اوقات فراغت و تعلق به مکان ) اقتصادی (درآمد، اشتغال، مالکیت و ارزش افزوده اراضی) کالبدی- فیزیکی (احداث سدها، کانال، و دیوارهای حائل) و محیطی (کنترل آبهای سطحی، جلوگیری از آلودگی منابع آب و کاهش مخاطرات طبیعی) تاثیر گذار می باشد.

Keywords:

آبخیزداری , کیفیت زندگی , اثرات و پیامدها , نواحی روستایی