معرفی روش های شبیه سازی رواناب در مدل های IHACRES و CMD-IHACRES

رابطه ی بارش- رواناب یکی از پیچیده ترین پدیده های طبیعی است که از عناصر و پارامترهای مختلفی مانند تبخیر و تعرق، نفوذپذیری و مکانیسم های تولید رواناب سطحی و زیرسطحی مختلف تشکیل شده است. بنابراین درک چنین رابطه ای به لحاظ جغرافیایی متفاوت ا ست و کار بسیار مشکلی است. هیدرولوژیست ها همواره سعی در ارائه ی مدل های توسعه یافته ای دارند که بر این مشکلات فائق آیند (نصیری، م و همکاران، 1389). مدل های بارش- رواناب نقش مهمی در مدیریت منابع آب دارد. به همین دلیل مدل های مختلفی با درجات متفاوتی از پیچیدگی، به منظور مدل سازی این رابطه، توسعه یافته است. این مدل ها به طور کلی به سه دسته تقسیم می شوند که شامل مدل های جعبه ی سیاه یا مدل های نظری، مدل های مفهومی و مدل هایی که اساس کار آن روابط فیزیکی است می باشند. مدل های جعبه ی سیاه معمولاً دارای یک ورودی و یک خروجی مستقل هستند و بنابراین مدل هایی کاملاً تجربی محسوب می شوند. مدل های مفهومی بارش- رواناب بر اساس ساده سازی روابط فیزیکی عناصر و پارامترهای دخیل در مدل بارش- رواناب عمل می کنند (O’connor, 1997). مدل بارش- رواناب IHACRES توسط هیدرولوژیست های مرکز مدیریت و ارزیابی جامع حوزه ی آبخیز (ICAM) دانشگاه ملی استرالیا و کنبرا و مراکز اکولوژی و هیدرولوژی (CEH) انجمن پژوهش های زیست محیطی انگلستان توسعه یافته است؛ همچنین مدل بارش-رواناب CMD-IHCARES برای اولین بار توسط ایوانز و جیکمن در سال 1998 معرفی شد و به طور اساسی توسط آقای کروک و جکیمن در سال 2004 تجدید نظر شد. شبیه سازی این دو مدل، به صورت پیوسته و نیمه مفهومی است و در این تحقیق به بررسی آنها خواهیم پرداخت.