بررسی تغییرات زمانی و ارتباط متقابل آلاینده ها با پارامترهای اقلیمی و مدیریت ریزگردها (مطالعه موردی: شهر تهران)

تهدید سلامت مردم، تخریب محیط زیست، آسیب به تسهیلات رفاهی و تغییرات آب و هوایی، توجه عموم مردم را به انتشار گردوغبار و مدیریت آن جلب نموده است. اقلیم به علت اثرگذاری در پهنه های گسترده و غیرقابل کنترل بودن جزو پارامترهای مهم می باشد که در مباحث مدیریتی مدنظر قرار می گیرد. در این تحقیق در ابتدا وضعیت آلاینده های PM10 و CO به لحاظ توزیع روزانه و فصلی مورد بررسی قرار گرفته و سپس روند تغییرات آلاینده ها و پارامترهای اقلیمی شامل باران و دمای متوسط روزانه توسط روش م ن ک ندال مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفته است. در ن هایت روابط همبستگی پارامترهای اقلیمی با آلاینده ها به روش همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفت تا میزان تأثیر آنها مشخص گردد. نتایج تحقیق نشان د اد که بیشترین میزان آلاینده ها مربوط به فصول پائیز و تابستان است و مقایسه تغییرات ساعتی میزان آلاینده CO و PM10 بیانگر تفاوت در ساعت پیک این آلاینده ها می باشد که ناشی از تفاوت منابع انتشار آنها باشد. ارتباط دمای متوسط روزانه با آلاینده PM10 به صورت مستقیم و بیشترین افزایش این آلاینده تحت تأثیر دما در فصل بهار و کمترین تأثیر دما بر روی این آلاینده در فصل پائیز بدست آمد. ارتباط آلاینده CO نیز با دمای متوسط روزانه در فصل بهار به صورت م ستقیم و در فصل تابستان به صورت معکوس بدست آمد. اما ارتباط معنی داری بین آلاینده های CO و PM10 با باران بدست نیامد.

Keywords:

آلاینده PM10 , آلاینده CO , پارامترهای اقلیمی , تهران , من کندال