اثر تنش آبی و سطوح مختلف سوپرجاذب پلیمری بر گلدهی و عملکرد فلفل دلمه

مقدار کم و توزیع نامناسب بارندگی در ایران الزام استفاده از فنون و روش های مؤثر را برای مصرف بهینه آب ایجاب می نماید. تحقیقات زیادی در حال انجام بر روی پلیمرهای سوپرجاذب به عنوان روشی نوین در مدیریت آب و افزایش عملکرد گیاهان باغی و زراعی است. این پزوهش به منظور بررسی اثر تنش آبی و سطوح مختلف سوپرجاذب پلیمری و بر گلدهی و عملکرد فلفل دلمه در گلخانه مرکز فنی حرفه ای شماره یک شهرستان کامیاران در تابستان و پائیز سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که سطوح سوپرجاذب در سطح معنی داری 99 درصد بر گلدهی و عملکرد معنی دار بوده و همچنین سطوح آبیاری نیز با سطح اطمینان 99 درصد برگلدهی و عملکرد معنی دار بوده است. اثرات متقابل آب و سوپر جاذب با سطح اطمینان 99 درصد بر عملکرد معنی دار بوده اما بر گلدهی بی معنی بوده ا ست. بیشترین عملکرد را تیمار 100 درصد نیاز آبی در حضور 5 گرم سوپر جاذب در کیلوگرم خاک داشته است. دو تیمار 80 درصد نیاز آبی با 5 گرم سوپر جاذب و 60 درصد نیاز آبی با 5 گرم سوپر جاذب در هر کیلوگرم خاک در یک گروه قرار دارند که به معنای صرف جویی 20 درصدی مصرف آب است. با توجه به در یک گروه بودن اکثریت تیمارهای آب* سوپرجاذب می توان بیان کرد که کمبود آب توسط وجود سطوح بالای سوپرجاذب و سطوح پائین سوپرجاذب توسط مقادیر بالاتر آب جبران می شود. به عبارت دیگر اثر آب و سوپر جاذب به گونه ای است که کمبود یکی توسط دیگری جبرانی می گردد. بطور کلی نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد وجود سطوح مختلف سوپر جاذر تأثیر مثبت و معنی داری را بر روی گلدهی و عملکرد فلفل دلمه به عنوان یک گیاه حساس به کم آبی می گذارد.

Keywords:

تنش آبی , سوپرجاذب , فلفل دلمه , گلدهی , عملکرد