عاطفه تیموری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه گنبد کاووس
سیدمرتضی سیدیان - استادیار دانشگاه گبند کاووس
حامد روحانی - استادیار دانشگاه گبند کاووس
مصطفی مقدمی راد - دانشجوی دکتری مهندسی جنگل دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی

توسعه پایدار، توسعه ای است که نیازهای نسل حاضر را بدون به خطر انداختن توانایی های نسل های آینده برای رفع نیازهای خود برآورده سازد. آنچه در تعاریف مربوط به توسعه پایدار مشترک است، جنبه پویایی آن، رفع نیازهای اساسی، توجه خاص به حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از تخریب و آلودگی آن می باشد. در صورتی که تعامل میان سه مؤلفه اصلی اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی برقرار گردد، پایداری محقق خواهد شد. در این تحقیق پایداری حوضه آبخیز دروک مورد بررسی قرار گرفته است. در رابطه با پایداری حوضه آبخیز از معیارها و شاخص های متنوعی می توان استفاده نمود که در این برسی از معیارها و شاخص های موجود در دستورالعمل پایش و ارزشیابی طرح های مدیریت منابع طبیعی و آبخیزداری استفاده شده است. در مجموع برای بوم سازگان انسانی از 8 معیار که شامل 23 شاخص و در بوم سازگان جنگل نیز از 7 معیار که شامل 34 شاخص می باشد استفاده گردیده است. امتیازنهایی برای تعیین وضعیت پایداری حوضه آبخیز برابر با 7/33 می باشد که این امتیاز حوضه آبخیز را در محدوده وضعیت ضعیف قرار می دهد.

توسعه پایدار، بوم سازگان انسانی، بوم سازگان جنگل، حوضه آبخیز