کنترل ازدحام پویا در شبکه های هوردی سیار: چالش ها و رویکردها

یک شبکه موردی سیار مجموعه ای از گره های متحرک بی سیم می باشد که بدون هیچ زیرساخت و مدیریت متمرکزی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. گره ها با ویژگی تحرک خود باعث می شوند شبکه دائماً در حال تغییر باشد و مسیرهای مختلفی بین دو گره بوجود آید. کنترل ازدحام یک مسئله ی کلیدی در شبکه موردی سیار می باشد. مکانیزم کنترل ازدحام استاندارد TCP قادر به مدیریت ویژگی های خاص کانال های بی سیم در شبکه های م وردی نمی باشد. همچنین به دلیل تغییرات توپولوژی شبکه و طبیعت مشترک کانال های بی سیم، چالش های جدید در ازدحام این نوع شبکه ها مطرح می شود. روشهای زیادی برای حل مسئله ازدحام ارائه شده است اما نحوه ی برخورد آنها ایستا بوده و از یک راهبرد مشخص بهره می گیرند. برای حل مسئله ی کنترل ازدحام چندین لایه شبکه درگیر می باشد و تنظیمات هر لایه می تواند بر روی لایه های دیگر تأثیر داشته باشد. همچنین انجام این تنظیمات می توانند به نحوی در کنترل ازدحام مؤثر باشند و برای کنترل ازدحام در هر لحظه نیاز به دریافت بازخورد از محیط هستیم. ما در این م قاله به بررسی رویکردهای کنترل ازدحام و طراحی بین لایه ای شبکه های موردی سیار می پردازیم. سپس با معرفی شبکه های شناختی، از آن به عنوان ابزاری پویا برای کنترل ازدحام در شبکه های موردی سیار معرفی خواهیم کرد.

Keywords:

شبکه های موردی سیار , کنترل ازدحام , معماری بین لایه ای , شبکه های شناختی