منیرالسادات حسینی - کارشناس ارشد هنر اسلامی/ گرایش فلز،دانشگاه هنر اسلامی تبریز

منطقه ی شمالی ایران به ویژه تبرستان(مازندران و گلستان) از دیرباز محل تجلی آثار هنری بوده است. در بین آثار هنری متعدد، هنر فلزکاریاین خطه خصوصاً در دوران اسلامی به دلیل کمبود موزه های استانی و نگهداری اشیاء در گنجینه ها کمتر مورد پژوهش و بررسی قرار گرفته است. بیشترین آثار برجای مانده از فلزکاری دوره اسلامی تبرستان، متعلق به دوره سلجوقی است که مهمترین نقش مایه های به کار رفته بر روی آنها در غالب نقوش هندسی، گیاهی و تزیینات نوشتاری تبلور یافته است.طبق بررسی های اولیه، مشابهت بسیاری بین نگاره های به کار رفته بر روی این آثار با نقوش برج رسکت و لاجیم مشاهده شده است که ارتباط و همبستگی میان نقوش دو هنر فلزکاری و معماری را می نمایاند.مهمترین فرضیه تحقیق، این مطلب است که به نظر می رسد اساسی ترین این نقوش با الهام از نگاره های ساسانی پدید آمده اند.هدفاصلی این پژوهش را شناسایی و معرفی نقش مایه های آثار فلزی دوره سلجوقی منطقه و مطابقت آنها با نقوش به کار رفته در دو برج تاریخیمنطقه(لاجیم و رسکت) در بر دارد. اطلاعات اولیه در این پژوهش به صورت میدانی و کتابخانه ای است و در تدوین آن از شیوه تطبیقی بهرهگرفته شده است.

نقش مایه، فلزکاری، لاجیم،رسکت، تبرستان