محمدرضا رحمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات سیرجان
سیدمرتضی موسوی راد - دانشگاه شهید باهنر کرمان، مجتمع آموزش عالی زرند، بخش معدن
محمود اسکندری نسب - دانشگاه شهید باهنر کرمان، مجتمع آموزش عالی زرند، بخش معدن

ذرات ریز بدلیل وزن کمشان سرعت ته نشینی بسیار پائینی دارند. بنابراین لازم است سرعت ته نشینی ذرات جامد افزایش یابد که این کار فقط از طریق افزایش ابعاد ذرات به وسیله کواگولاسیون و لخته سازی امکان پذیراست. در تحقیق حاضر تأثیر غلظت منعقد کننده A26 بر سرعت ته نشینی ذرات جامد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. بدین منظور در کارخانه کنسانتره فولاد زرند، ابتدا سوسپانسیونی با غلظت 8% وزنی سنگ آهن تهیه و با اضافه کردن فلوکولانت به استوانه مدرج، تغییرات ارتفاع سطح تماس مایع زلال و سوسپانسیون (خط گل) در زمان های مختلف اندازه گیری و با رسم نمودار تغییرات ارتفاع خط گل سرعت ته نشینی ذرات محاسبه شد. بررسی نتایج نشان داد که افزایش نرخ فلوکولانت تا 22 گرم بر تن موجب افزایش سرعت ته نشینی خواهد شد. در نرخ مصرف فلوکولانت بیش از این مقدار افزایش نرخ مصرف فلوکولانت موجب افزایش نرخ سرعت ته نشینی نمی شود.

سرعت ته نشینی، فلوکولانت، تیکنز باطله، لخته سازی