بابک زارع - دانشگاه پیام نور سمنان

ازآنجاییکه گرانبهاترین عنصرهرسازمان را انسان وبه بیان دقیق ترنیروی انسانی آن را تشکییل می دهد. تردیدی نیست که مدیریت منابع انسان باجایگاه خطیری که دارد می تواند عنصر انسانی را به گونه ای تأمین، بهسازی ونگهداری کند که هرگونه همگامی با نیازها وچالشها کنونی و آتی را همگام با اهداف کلان سازمانی و در کل واحد ها میسرسازد. ناکارآمدی سیستم ها، نارضایتی هاف کیفیت پائین ارائه خدمات و ک الاها، عدم حضور مؤثر در رقابت های جهانی، پائین بدن درآمد و سرانه همیشه ناشی از کسر بودجه نیست، بلکه با اندکی تعمق می توان دریافت که به کارگیی نادرست منابع انسانی به عنوان عامل تأمین کننده مأموریتهای سازمانی و بنیادی ترین رکن اقتصاد در این رکود تأثیر دارد. برنامه ریزی نیروی انسانی اساساً با هدف اشتغالزایی و آموزش صورت می گیرد و هدف نهایی آن افزایش بازدهی و بهره وری ملی است. اگر برنامه ریزی صحیح (جامع) اصولی و مدون در این زمینه صورت گرفته بود امروزه با واقعیت تلخ بیکاری و کم کاری به عنوان بزرگترین مسئله حال حاضر کشور در ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی روبرو نبودیم. در پی برنامه ریزی نیروی انسانی در سطح کلان است که مشخص می شود کدام دانش و مهارت با چه فراوانی مورد نیاز کشور می باشد تا برنامه های منابع انسانی به آن سمت سوق داده شوند. این مقاله بر آناست که با شناسایی روندها و چالش های مرتبط با این وزه نگرشی نوین را در واکاوی چالشها و ارائه راه حلها پدید آورد. هدف از این پژوهش بررسی نقاط قوت و ضعف مدیریت منابع انسانی علی الخصوص در بخش دولتی و بطور کلی چالشهای منابع انسانی در ایران است. لازم به ذکر است در شرایط امروز جامعه که اقتصاد مقاومتی به عنوان بهترین راهکار مقابله با عواقب تحریم معرفی گردیده است تقویت فرآیند مدیریت و رفع چالشهای آن علی الخصوص در حوزه منابع انسانی نقش به سزایی دارد. این پژوهش به روش کتابخانه ای و براساس تحلیل های نظری بر محور اکشاف چالشها و راهکارها انجام گردیده است. در حقیق فنون نوین مدیریت که در سطح بین الملل شناخته شده موفقیت آنها مورد آزمون و ثبات قرار گرفته است به عنوان راهکارهایی برای رفع چالش های موجود مدیریت منابع انسانی معرفی گردیده است.