اکرم قاسم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع،دانشگاه علوم و تحقیقات ساوه
میلاد جاسمی زرگانی - دکترای مهندسی صنایع، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیر

این مقاله قصد دارد یک سیستم کنترل موجودی در زنجیره عرضه که بوضوح برگرفته از سیاست کنتررل موجرودی توسرط فروشنده است را ارائه و سپس به مقایسه آن با سیستم کنترل موجودی سنتی با تقاضای احتمالی با توزیع گسسته پوآسن و طبیعتاً مجاز بودن کمبود، بپردازد. در این مطالعه بعد از یک مرور ادبیات بر مفهوم کنترل موجودی توسط فروشنده ، به بحث اصلی مقاله یعنی مقایسه پرداخته می شود. رویکرد و روش مقایسه در دو حالت قطعی و احتمالی کاملا با یکدیگر تفاوت دارد. در حالت قطعی زبان مقایسه کاملا ریاضی است و اینگونه نتیجه گیری می شود که در شرایط تقاضای قطعی رویکرد کنترل موجودی توسط فروشنده در 100 % شرایط بر رویکرد سنتی برتری دارد. در حالت قطعی مسئله برای حالت n خریدار نیز بررسی شد که طی آن مشخص شد سیستم کنتررل موجودی توسط فروشنده در شرایطی مغلوب سیستم سنتی می باشد. در این قسمت دریچه ای که به واسطه آن، نتایج این مقایسه یعنی چگونگی رابطه هزینه ها قبر و بعد از تقبل سیستم جدید بیان می شود؛ هزینه سفارش تامین کننده می باشد. بدین صورت که بیان میکند؛ سیستم جدید در ازای چه مقادیری از هزینهسفارش دهی تامین کننده بصرفه است. برای حالت احتمالی به دلیل و پیچیدگی بیشتر کار مسئله تنها برای حالت یک خریدار بر رویکرد شبیه سازی بر مبنای یک ساختار نوآورانه بررسی شده است. در حالت احتمالی مشخص شد اگرچه کنترل موجودی توسط فروشنده رویکرد برتر است و بر اساس نتایج حاصله بکار بستن آن شدیدا توصیه می شود؛ اما این برتری مطلق و در100 % شرایط نیست و گاهی رخدادهای تصادفی با احتمال قابل توجه عملکرد رویکرد سنتی را غالب میکند. لازم به ذکر است که در این مطالعه زنجیره عرضه دو سطحی مشتمل بر تامین کننده و خریدار درنظر گرفته شده است.

کنترل موجودی توسط فروشنده؛ مدیریت زنجیره عرضه؛ تقاضای احتمالی؛ کنترل موجودی مشارکتی؛ مدیریت مشارکتی زنجیره عرضه