شهره خدامی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران؛
حامد شکوری - دانشیار دانشکده مهندسی صنایع وسیستم ها، دانشگاه تهران؛

در این مقاله از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) برای ارزیابی عملکرد مدیریت کاهش پیک بار شرکت توزیع برق تهران بزرگ در سال 91 استفاده شده است. فرآیند ارزیابی از دو فاز تشکیل شده که در آن دو فاز عملکرد مناطق 21 گانه توزیع برق تهران در کاهش پیک بااجرای روشهای کاهش پیک توسط تیم اجرایی و با توجه به ظرفیتهای بالقوه موجود در منطقه، مقایسه و ارزیابی میشود. در هریک از فازها، کارایی از مدلهای CCR ورودی محور و خروجی محور بدست آمده و با استفاده از نتایج کارایی مناطق که از فاز 1 و 2 بدست آمده اند، عملکردشان از دو جنبه بررسی میشود. همچنین با اجرای مدل BCC-O منابع ناکارایی شناسایی شده است. با استفاده از تحلیل حساسیت تأثیر هریک از ورودیها در کارایی و نتیجه عدم اجرای هریک از روشها در مناطق بررسی شده است. در نهایت پیشنهادهایی در جهت بهبود عملکرد و افزایش کارایی برخی از مناطق برق تهران ارائه میگردد.

ارزیابی عملکرد، کارایی، کاهش پیک بار، سیستم توزیع برق، تحلیل پوششی داده، تحلیل حساسیت