یاسمن معبودیان - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها، پردیس فنی دانشگاه تهران؛
کامران رضایی - دانشیار مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها، پردیس فنی دانشگاه تهران؛

در دنیای پرتلاطم امروزی استمرار و تداوم فعالیت های حیاتی و کلیدی سازمان در زمان بروز یک اختلال و نیز ترمیم سریع و بازگشت به حالت عادی پس از بروز حادثه برای حفظ بقا و دستیابی به موفقیت پایدار یک ضرورت می باشد. به حفظ کارکرد مستمر فرآیندهای بحرانی کسب و کار در مواقع رخداد اختلال، به اختصار تداوم کسب و کار اطلاق می گردد. سیستم مدیریت تداوم کسب و کار بخشی از سیستم مدیریتی است که به ایجاد، استقرار، عملیاتی کردن، نظارت، بازنگری، نگهداری و بهبود تداوم کسب و کار می پردازد. در این مقاله ضمن معرفی این رویکرد و سیر تاریخی تکامل آن، خلاصه ای از نتایج تحقیق پیمایشی صورت گرفته در خصوص مطالعه روند به کارگیری این سیستم مدیریتی در سه بخش مختلف از صنایع ایران شامل خودروسازی، مواد شیمیایی /نفت و فرآورده های نفتی و محصولات غذایی ارائه می شود و در این خصوص مواردی چون شرایط حاکم بر محیط کسب و کار در این صنایع، سرعت و شدت تغییرات، اختلالات تجربه شده از سوی سازمان های حاضر در هریک از صنایع نامبرده و نیز میزان آشنایی و آگاهی مدیران با رویکردهای تداوم کسب و کار به ویژه سیستم مدیریت تداوم کسب و کار بررسی می گردد.

مدیریت تداوم کسب و کار، اختلالات، خودروسازی، نفت و فرآورده های نفتی، محصولات غذایی، مطالعه پیمایشی