بررسی اثر برخی عوامل دخیل در پاربویلینگ بر راندمان تبدیل و درجه سفیدی دو رقم شلتوک متداول استانگیلان

پاربویلینگ از روش های فرآوری هیدروترمال شلتوک پیش از فرآیند تبدیل می باشد که سبب کاهش چشمگیر ضایعات برنج، ارتقاء سطح مواد مغذی، کیفیت پخت و نیز افزایش عمر انبارداری آن می گردد. ویژگی های تکنیکی این فرآیند شامل درجه حرارت خشک شدن، رطوبت نهایی دانه و زمان بخاردهی عواملی هستند که بر راندمان تبدیل و درجه سفیدی برنج پاربویل شده تاثیر می گذارند. در این تحقیق اثر درجه حرارت خشک کردن در دو سطح ( 45 و 60 درجه سانتی گراد) محتوای رطوبت نهایی دانه در سه سطح ( 8، 10و 12wb %) و زمان بخار دهی در سه سطح ( 10،20 و 30 دقیقه) بر راندمان تبدیل و درجه سفیدی حاصل از تبدیل دو رقم برنج متداول در استان گیلان(هاشمی و علی کاظمی) مورد بررسی قرار گرفت. تبدیل نمونه ها بوسیله پوستکن غلتک لاستیکی و سفیدکن سایشی آزمایشگاهی انجام پذیرفت.نتایج نشان داد که تمامی اثرات اصلی بر راندمان تبدیل موثر بوده در حالیکه تنها اثر رقم و رطوبت بر درجه سفیدی برنج موثر بود. راندمان تبدیل و درجه سفیدی، رقم علی کاظمی به ترتیب با مقادیر 68/640 و 90/550 به طور معنی داری بالاتر از رقم هاشمی با مقادیر متناظر 68/336 و 90/126 % بود. از نقطه نظر اثرات اصلی، دمای خشک کن 60 درجه سانتی گراد زمان بخاردهی 10 دقیقه و رطوبت 8 % بالاترین میانگین های راندمان تبدیل را دارا بودند و همچنین در رطوبت 8 % بالاترین درجه سفیدی حاصل گردید. بهترین ترکیب های تیماری به دست آمده برای راندمان تبدیل شامل هاشمی 45 درجه سانتی گراد، 8 % و 10 دقیقه و برای درجه سفیدی، هاشمی، 45 درجه سانتی گراد، 12 % و 30 دقیقه بود.

Keywords:

پاربویلینگ , دمای خشک کردن , درجه سفیدی , راندمان تبدیل شلتوک و زمان بخاردهی