بررسی تأثیر مقادیر مختلف سیلیسیم و نیتروژن بر روی عملکرد و خوابیدگی برنج رقم طارم محلی

به منظور بررسی اثر کود سیلیس بر عملکرد و مقاومت در برابر خوابیدگی برنج رقم طارم محلی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی شرکت زراعی دشت ناز ساری استان مازندران انجام شد. متغیرهای مستقل شامل کود سیلیکات پتاسیم مایع حاوی 30 درصد سیلیسیم در چهار سطح با مقادیر(Si1=0 ، Si2=1 ، Si3=1/5 و 2= Si4 لیتر در هکتار) و کود نیتروژن با منبع اوره نیز در چهار سطح با مقادیر( N3=250، N2=175، N1=100 و N4=325 کیلو گرم در هکتار) بودند. عملکرد دانه و میزان خوابیدگی متغیرهای وابسته این تحقیق بودند. بیشترین میزان عملکرد در سطوح مختلف سیلیسیم در میزان مصرف 1/5 لیتر بر هکتار بهدست آمد درحالیکه کمترین مقدار عملکرد در عدم مصرف سیلیسیم به دست آمد. بیشترین میزان عملکرد در بین تیمارهای مختلف نیتروژن با مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن بر هکتار بهدست آمده است و بعد از این به ترتیب مربوط به میزان مصرف 175،225 و 325 کیلو گرم نیتروژن بود. با افزایش مصرف سیلیسم مقدار خوابیدگی کاهش پیدا کرد، اما تغییر در میزان مصرف نیتروژن تغییر چندانی در میزان خوابیدگی بوته نداشت. کمترین میزان خوابیدگی با مصرف 2 لیتر کود سیلیسیم بر هکتار به دست آمد و بیشترین میزان خوابیدگی نیز در تیمار عدم مصرف کود سیلیسیم مشاهده شد. بر اساس نتایج این پژوهش برای کشت برنج رقم طارم محلی در استان مازندران استفاده از 1/5 لیتر سیلیسیم و 100 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار توصیه می شود.

Keywords:

اوره , برنج , سیلیسیم , عملکرد دانه , ورس