فاطمه هوشمند فیروزآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست دانشگاه یزد
پروین محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست دانشگاه صنعتی اصفهان

احترام به محیط زیست وحفظ آن یک فرهنگ است و فرهنگ نیز آگاهی از شخصیت خود، به عنوان یک موجود متفکر و آگاهی او از روابطش با دیگران و محیط طبیعی است. از این رو مراقبت از محیط زیست بخش لازم یک سیاست فرهنگی است و اقتضا دارد بهترین روش های آموزشی برای آن به کار گرفته شود تا بهره برداری اصولی و معقول از منابع و داده های طبیعی صورت گیرد. این تحقیق، پژوهشی میدانی و توصیفی با هدف بررسی آگاهی محیط زیستی شهروندان شیراز نسبت به اکوتوریسم و طبیعت گردی می باشد. نمونه برداری به صورت تصادفی سیستماتیک بوسیله پرسشنامه، مشتمل بر 28 پرسش در مناطق مختلف شهر شیراز صورت گرفت. داده ها با نرم افزارهای SPss و EXCEL مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها بیانگر لزوم آموزش های محیط زیستی در جامعه و ارتقای میزان اطلاع رسانی و آگاهی محیط زیستی است.جامعه آماری، فعالیت و کارکرد بیشتر سازمانهای محیط زیست و جهانگردی و گردشگری را عامل افزایش آگاهی های محیط زیستی نسبت به اکوتوریسم میداند. اکثر افراد در این بررسی اهمیت به محیط زیست و میزان توجه به حفظ آن از سوی افراد بومی و گردشگران را متوسط دانسته اند که میتوان با آموزش گردشگران در جهت آگاهی محیط زیستی و تشویق آنها برای انجام رفتارهای مناسب اثرات منفی را در مناطق طبیعی کاهش داد. علت مشکلات در زمینه اکوتوریسم را میتوان نوپا بودن مفاهیم محیط زیستی و کمبود آگاهی محیط زیستی افراد دانست. تحقیق حاضر ضمن تشریح نتایج حاصله به ارائه پیشنهاداتی در افزایش آگاهی های محیط زیستی می پردازد.

آگاهی محیط زیستی، اکوتوریسم، گردشگری طبیعت، پرسشنامه، محیط زیست