بررسی شاخص عدم آسایش ترموهیگرومتریک گردشگران در جزیره ابوموسی

با توجه به اینکه در طبیعت گردی، گردشگران در فضای باز تحت تاثیر مستقیم عناصر اقلیمی قرار می گیرند، لازم است که در بحث برنامه ریزی گردشگری و طبیعت گردی، آسایش یا عدم آسایش گردشگران در ماه های مختلف سال مشخص گردد. در این پژوهش با استفاده از شاخص عدم آسایش ترموهیگرومتریک به بررسی وضعیت آسایش گرمایی گردشگران در جزیره ابوموسی در ماه های مختلف سال پرداخته شده است و هدف بررسی وضعیت آسایشی گردشگران در جزیره ابوموسی در ماه های مختلف سال است. بر این اساس، روش تحقیق به کار گرفته شده به صورت توصیفی تحلیلی می باشد که برای تحلیل داده ها از روش آماری و با استفاده از نرم افزار Excel ، میانگین دمای خشک و دمای نقطه شبنم جزیره ابوموسی در ماه های مختلف سال محاسبه گردیده است و سپس در رابطه شاخص عدم آسایش ترموهیگرومتریک قرار داده شد. نتیجه تحقیق نشان می دهد که گردشگران در ماه های خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر در حالت صددرصد عدم آسایش گرمایی هستند. در ماه های اردیبهشت و آبان پنجاه درصد افراد به دلیل گرما در حالت عدم آسایش هستند و در ماه های آذر، دی، بهمن، اسفند و فروردین گردشگران در حالت آسایش گرمایی هستند. از این رو بهتر است که مجریان امر گردشگری خصوصا در زمینه طبیعت گردی که گردشگران در فضای باز تحت تاثیر مستقیم عناصر اقلیمی قرار می گیرند، برنامه ریزی ها را به گونه ای انجام دهند که گردشگران در یک محیط حرارتی راحت از جاذبه های جزیره ابوموسی دیدن نمایند.

Keywords:

شاخص عدم آسایش ترموهیگرومتریک , گرمای متابولیسم , آسایش گرمایی , جزیره ابوموسی , منطقه آسایش