بررسی تأثیر گردشگری بر توسعه پایدار با رویکرد پویای شناسی سیستم

صنعت گردشگری یکی از بزرگ ترین و پربازده ترین فعالیت های اقتصادی در دنیا است که بالاترین میزان ارزش افزوده را ایجاد می کند و به طور مستقیم و غیرمستقیم، سایر فعالیت های اقتصادی و فرهنگی را تحت تأثیر قرار می دهد گردشگری یکی از منابع عمده درآمدزایی و ایجاد اشتغال در جهان به شمار می آید به طوری که بسیاری از آن به عنوان صنعت اول دنیا یاد می کنند در کشور ایران نیز علی رغم اینکه دارای تنوع جاذبه های گردشگری می باشد باید به این مهم توجه شود هدف اصلی این مقاله ارزیابی نقی گردشگری بر توسعه پایدار با رویکرد پویایی شناسی سیستم می باشد رویکرد پویایی شناسی سیستم روش انعطاف پذیریست که می توانید برای تحلیل های کیفی و کمی سیستم به کار رود و روش مطالعه مدیریت سیسیتم های بازخوردی پیچیده مانند سیستم های اجتماعی می باشد بر اساس این روش متغیرهایی مانند اشتغال، تولید، فرهنگ، منیابد طبیعی و جمعیت و… که در تأثیر گردشگری بر توسعه پایدار نقش دارند شناسایی شده و در نمودارهای علی حلقوی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفته اند نتایج نشان می دهد که گردشگری با توجه به مؤلفه های (اقتصاد، محیط زیست،فرهنگ) می تواند بر توسعه پایدار تأثیر مثبت داشته باشد.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار , تولید , پویایی شناسی سیستم , نمودار علی حلقوی