فیروزه مختاری - دانشجوی، کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
حسین صرامی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
حسن قره نژاد - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

شهرستان نایین یکی از شهرستان های استان اصفهان است که از نظر آثار تاریخی، جاذبه های طبیعی، صنایع دستی، آداب و رسوم، غذاهای محلی و... غنی بوده و می تواند به عنوان قطب گردشگری شرق اصفهان جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص دهد. متأسفانه در حال حاضر بهای لازم به گردشگری این شهرستان داده نشده و برنامه ریزی مناسب جهت استفاده بهینه از توانمندیها و رونق گردشگری در این منطقه صورت نگرفته است. در جهت توسعه گردشگری در این منطقه، برنامه ریزان و دست اندرکاران فعالیت های گردشگری، باید به منظور کارکرد بهتر سیستم گردشگری به طبقه بندی جاذبه ها بپردازند. در همین راستا، مطالعه حاضر با هدف طبقه بندی جاذبه های گردشگری شهرستان نایین و ارایه کارکرد اصلی گردشگری منطقه جهت رفع آسیب پذیری کانون های گردشگری منطقه و مدیریت بهینه و مناسب جاذبه ها انجام گردیده است. در این پژوهش از روش های پیمایش میدانی، مطالعات اسنادی، مصاحبه، پرسشنامه و تحلیل گارتنر استفاده گردیده است. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که ساختار گردشگری شهرستان نایین در دوران پس از انقلاب اسلامی به دنبال تحولات ساختاری کشور(فکری فرهنگی، اقتصادی و...) از شکل تاریخی به شکل فرهنگی تفریحی گرایش شدید پیدا کرده است. بر اساس نتایج این پژوهش، عناصر ساختار کنونی گردشگری شهرستان نایین غالباً با یکدیگر دارای ارتباط یک سویه بوده و به مسجد جامع نایین به عنوان بنیادی ترین جاذبه شهر منتهی می گردند، مجموعه مسجد نایین ضمن آن که سایر بخش های گردشگری شهرستان را تحت تأثیر کارکرد خود قرار داده، با هیچ یک از عناصر ساختار گردشگری شهر تعامل دو سویه ندارد.

جاذبه های گردشگری، شهرستان نایین، کارکرد گردشگری، الگوی گارتنر، ساختار گردشگری