ارزیابی کارایی نسبی شعب بنیاد مسکن استان اصفهان در طرح بهسازی مسکن روستایی

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی کارایی نسبی شعب بنیاد مسکن استان اصفهان در طرح بهسازی مسکن روستایی با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها است که از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی پیمایشی است. از ارقام کمی نرم افزار طرح بهسازی مسکن روستایی استان اصفهان و مرکز آمار ایران جهت جمع آوری داده ها استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که شعب بنیاد مسکن 6 شهرستان از 22 شهرستان استان اصفهان در طرح مذکور کارا بوده اند و بقیه شهرستان یا ناکارا هستند، همچنین اکثر شهرستان یا نسبت به شاخص جمعیت به عنوان یک شاخص ورودی حساسیت داشته اند. نتایج پژوهش نشان داد که به منظور بهبود عملکرد و همراستا شدن با اهداف برنامه های چهارم و پنجم توسعه، شهرستان های استان نیازمند تغییراتی در شاخص ها هستند که با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها میزان تغییرات برای هر شهرستان جهت رسیدن به نقطه کارا تعیین گردید.