بررسی نقش واسط قابلیتهای بازاریابی در رابطه بین جهت گیری استراتژیک و عملکرد سازمانی با تاکید بر نقش مدیران ارشد سازمانی

در دنیای کنونی، بسیاری از مدیران ارشد سازمانها به دلیل کم توجهی به محیط رقابتی پیرامون و نداشتن استراتژی و برنامه ریزی دقیق و مدون برای اجرای آن جهت مقابله با این شرایط، دچار مشکل می شوند و تنها سازمانهایی می توانند مزیت رقابتی پایدار داشته باشند که به سرعت پاسخگوی نیازهای بازار و مشتریان باشند و همچنین در پاسخ به فرصت ها و تهدیدهای بازار اثربخش عمل کنند. با توجه به تحقیقات انجام شده این نوع بازارگرایی زمانی می تواند برای سازمانها بعنوان مزیت رقابتی باشد که باارزش و غیرقابل تقلید باشد و بطور کلی عیب این نوع رفتار بازارگرایی در این است که باعث از بین رفتن توانایی شرکتها در نوآوری شده و به عنوان تهدیدی برای آنان به حساب می آید. بنابراین نیاز به تکمیل بازارگرایی و جامعیت بیشتر آن با سایر جهت گیری های استراتژیک احساس می شود. در این میان قابلیت های مکمل سازمانی بویژه قابلیت های بازاریابی می توانند بعنوان عاملی مهم و تاثیرگذار در استقرار مسیر استراتژیک انتخاب شده در سازمان به منظور تحریک عملکرد سازمانی، نقش آفرینی کنند. این پژوهش به سه روش، به گسترش ادبیات موضوع کمک می کند. اولا، در این تحقیق نقش مدیران ارشد و رده بالای سازمانی در تصمیمات استراتژیکی و اجرای این تصمیمات مورد تاکید قرار می گیرد و همچنین نیاز به توجه بیشتر به نقش حیاتی مدیران رده بالای سازمانی در اجرای استراتژی ها آشکارتر خواهد شد. دوما، این تحقیق چارچوب بازارگرایی را از این طریق برجسته می کند که در آن اثر مشتری مداری و رقیب مداری با در نظر گرفتن تاثیر گرایش به نوآوری و هزینه گرایی کامل می شود. سوما، این تحقیق نشان می دهد قابلیت های بازاریابی سازوکارهای موثری هستند که در دستیابی به عملکرد برتر به اجرای جهت گیری های استراتژیک کمک می کنند. در نهایت مدل مفهومی ارائه شده روابط میان متغیرهای تحقیق را مورد بررسی قرار می دهد. امید است مدیران ارشد سازمان ها، با بهره گیری از این مدل بتوانند تصمیمات استراتژیکی مناسبی با توجه جهت گیری سازمانی و بکارگیری قابلیت های بازاریابی متناسب اتخاذ کنند.

Keywords:

جهت گیری استراتژیک , مشتری مداری , رقیب مداری , هزینه گرایی , گرایش به نوآوری , قابلیت های بازاریابی , عملکرد سازمانی , مدیران ارشد سازمانی