سعید حسن آقایی - کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان
مهدی صباحی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور دلیجان
موسی شهابی - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور دلیجان
ایوب مصابح زاده - کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

تحقیق حاضر حساسیت سرمایه گذاری در دارایی های ثابت وسرمایه درگردش به نوسانات جریان نقدی را مورد ارزیابی قرارداده است. درتبیین رفتار سرمایه گذاری، سطح سرمایه گذاری در دارایی های ثابت و سطح سرمایه گذاری در سرمایه در گردش موردنظر می باشد. هدف اصلی تحقیق حاضر، تبیین سیاست های مدیران شرکت های نمونه آماری در مواجه با محدودیت های مالی ناشی از نوسان درجریان نقدی بررسی و توانایی آنان در تعدیل سرمایه در گردش به جای سرمایه گذاری می باشد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی است و از نظر روش استنتاج از نوع تحلیلی - توصیفی و از لحاظ طرح تحقیق از نوع پس رویدادی می باشد. برای بررسی ارتباط بین متغیرها و آزمون فرضیات، از آزمون های همبستگی مبتنی بر مدل های رگرسیونی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل 157 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که از این تعداد 111 شرکت به روش تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب و داده های آنها برای یک دوره 5 ساله و از 1385 تا 1389 گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است. نتایج حاکی از حساسیت سرمایه گذاری در دارایی های ثابت به نوسانات جریان نقدی است. این در حالی است که هیچ ارتباط معناداری بین سرمایه گذاری در سرمایه در گردش با تغییرات جریان نقدی مشاهده نشد. این یافته ها موید تاکید مدیران شرکت های نمونه آماری به تامین منابع مالی پروژه های سرمایه گذاری جدید از طریق منابع داخلی است. همچنین، نتایج نشان داد که سطح سرمایه در گردش می تواند بر رفتار سرمایه گذاری مدیران تاثیرگذار باشد. بدین ترتیب که در شرکت های با سطح سرمایه در گردش بالا، سیاست های سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای وابستگی کمتری به منابع داخلی داشته است. به نظر می رسد که این امر ممکن است ناشی از کمتر بودن محدودیت های مالی در این شرکت ها و یا کم اهمیت بودن سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای در آنها باشد.

سرمایه گذاری، سرمایه در گردش، سرمایه ثابت، محدودیت مالی، جریان نقدیطبقه بندی G31, G11, G01, D24 : JEL