آسیب شناسی منابع انسانی با هدف بهبود و توسعه بر اساس مدل سه شاخگی(مطالعه موردی: مجتمع پتروشیمی تبریز)

موضوع تغییر، تحول و بهبود سازمانی، از ضرورت های اجتناب ناپذیر سازمان های نوین است. و اولین قدم در راه اجرای مدیریت تحول عارضه یابی و آسیب شناسی می باشد. پژوهش حاضر به آسیب شناسی منابع انسانی با هدف بهبود و توسعه بر اساس مدل سه شاخگی در مجتمع پتروشیمی تبریز پرداخته است.برای این کار چهار فرضیه تدوین و مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق مورد نظر توصیفی - زمینه یابی (پیمایشی) بوده و برای این کار از جامعه آماری 485 نفره، مطابق فرمول جامعه محدود برای داده های کیفی 80 نفر به عنوان نمونه به دست آمد که تعداد 110 پرسشنامه استاندارد به روش نمونه گیری طبقه بندی بین کارکنان توزیع گردید که 105تای آن برگشت داده شد.برای تحلیل توصیفی داده ها از جداول، نمودارها و شاخص ها و برای تحلیل استنباطی از آزمون تی و آزمون فریدمن استفاده گردید. از نتایج تحقیق مشخص شد که عوامل ساختاری، عوامل رفتاری و عوامل زمینه نقش تعیین کننده ای در آسیب های منابع انسانی مجتمع پتروشیمی تبریز دارند.

Keywords:

آسیب شناسی سازمانی , بهبود سازمان , عوامل ساختاری , عوامل رفتاری , عوامل زمینه ای