تحلیل رخساره های کربناته بخش ٢ سازند میلا در ناحیه حسنکدر ( البرز مرکزی - دره کرج )

بخش ٢ سازند میلا (کامبرین میانی) در ناحیه حسنکدر به ستبرای ٨٩ متر است . این بخش بطور عمده دربرگیرنده سنگ آهک دولومیتی، سنگ آهک نازک تا متوسط لایه و شیل به رنگ های زرد ، کرم ، خاکستری تا سیاه است. نهشته سنگ های یاد شده در دوره های آرام (غیرتوفانی) و توفانی وابسته به زیر- محیط های پهنه جزر و مدی / ساحل ، تالاب باز و سد ساخته شده اند . از میان زیر - محیط های یاد شده ، ستبرای رخسارهای پهنه جزر و مدی و تالاب بیشتر است. رخساره های گوناگونی در دوره های آرام زیر- محیط های یاد شده پدید آمده اند . این رخساره ها بر پایه انرژی و محیط پیدایش در برگیرنده باندستون استروماتولیتی و رخساره هایی با بافت مدستون تا گرینستون است. از ویژگی های مهم این رخساره ها می توان به داشتن آلوکم های متنوع و نیز ترک های گلی ، سین آرسیس ، فابریک لامینه ای مسطح و متقاطع ، لامینه های فلاسر، موجی و عدسی ، فابریک آشفتگی زیستی و فنسترال و قالب کانیهای تبخیری اشاره نمود. رخساره های توفانی زیر محیط های یاد شده با قاعده ناگهانی و یا فرسایشی در میان رخساره های وابسته به دوره های آرام آن زیر- محیط جای دارند . رخساره های توفانی به طور معمول دارای دانه بندی تدریجی بوده و در قاعده آن ها ، رسوبات وامانده ای از اینتراکلست ها و خرده های اسکلتی دیده می شود . بارزترین رخساره توفانی در این بخش ، کنگلومرای درون سازندی با اینتراکلست های مسطح است . بررسی ها نشان می دهند که رخساره های بخش ٢ سازند میلا در یک پلاتفرم کربناته کم عمق از نوع رمپ کم شیب همسان با بخش جنوبی خلیج فارس پدید آمده اند. بررسی تغییرات عمودی رخساره های بخش ٢ سازند میلا نشان می دهد که این بخش از ٢ سکانس دسته سوم ساخته شده است. سکانس های یاد شده دارای چندین پاراسکانس کم عمق شونده به سوی بالا است. این پاراسکانس بیشتر به دو گونه پهنه جزر و مدی و زیر جزری کم عمق دیده می شوند.