سهم الدین نادری - کارشناسی ارشد MBA، مدرس دانشگاه پیام نور مرکز تهران و کرج
نازلی منجم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد MBA، دانشگاه پیام نور تهران
ثریا دهنوی - دانشجوی کارشناسی ارشد MBA، دانشگاه پیام نور تهران

پدیده تغییر سازمانی در جهت توانمند ساختن یک سازمان جهت پاسخ به تغییرات محیط درونی و بیرونی، همواره به عنوان چالشی اساسی که بر افراد، گروهها و سازمانها تاثیر می گذارد، مورد توجه محققان بوده است. تغییر اجتناب ناپذیر است و باید به منظور ایجاد تحولات سازنده و مؤثر در سازمانها، طراحی و مدیریت شود. قابلیت یادگیری سازمانها، تنها مزیت رقابتی و تنها راه باقی ماندن در محیط متلاطم و متغیر کنونی می باشد. سازمانهای خلاق و نوآور سازمانهایی همواره یادگیرنده هستند و یادگیری مهمترین فرصت برای ایجاد تغییر و تحول و همگام شدن با تغییرات محیطی است. در این راستا بررسی ارتباط بین ابعاد سازمان یادگیرنده و پدیده تغییر و مدیریت آن، جهت ارتقاء یادگیری مستمر ضروری می باشد. از این رو در این مقاله سعی بر آن گردیده است که ویژگی های سازمان یادگیرنده و چگونگی تحقق تغییر در این سازمانها و غلبه بر موانع آن مورد بحث و بررسی قرار گیرد و در نهایت برخی از مدلهای تغییر سازمانی بر اساس تئوری سیستم باز ارائه می گردد.

تغییر و تحول سازمانی، سازمان یادگیرنده، مدیریت تغییر، سطوح سازمان یاد گیرنده، مدل های تغییر سازمانی