منیژه تیزمغز - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری؛ مدرس دانشگاه پیام نور یاسوج
طاهره بهمنی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی؛ مدرس دانشگاه پیام نور مرودشت

رشد سریع گردشگری در دو دهه اخیر و نقش غیرقابل انکار آن در تامین منابع مورد نیاز ارز خارجی، توسعه اقتصادی و تأثیر آن در تعاملات اجتماعی، فرهنگی و انسانی در سطح بین المللی باعث توجه بیش از پیش کشورها به آن شده است. کشور ایران به لحاظ داشتن جاذبه های توریستی، طبیعی و تاریخی جزء ده کشور برتر جهان محسوب می شود. شهر شیراز با زمینه های تاریخی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، طبیعی یکی ازنقاط مهم جذب گردشگر در کشور محسوب می شود و از شهرت جهانی نیز برخودار است، به همین دلیل این شهر در تمامی طول سال از اقصی نقاط ایران و جهان پذیرای ایرانگردان و جهانگردان بسیاری می باشد از این رو در این تحقیق به بررسی این سوال پرداخته شده است که محدودیت ها و تنگناهای توسعه و گسترش گردشگری در شهر شیراز چه مواردی می باشند؟ این تحقیق در محدوده ی شهر شیراز و به روش نمونه گیری تصادفی از بین کل مدیران هتل ها، مهمانپذیرداران، دفاتر خدمات مسافرتی و تور گردان ها انجام شده است. داده های مورد نیاز از طریق اسنادی و میدانی گرد آوری شده و نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و روش های آماری توصیفی و تحلیلی آزمون T تک نمونه ای تجزیه و تحلیل شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که توسعه و گسترش گردشگری در شهر شیراز با محدودیتها و موانعی رو به رو می باشد. ضعف برنامه ریزی جهت جذب سرمایه گذار در بخش گردشگری، امنیت مالی و جانی، ضعف توجه بهفضای سبز بیشترین محدویت و مانع در توسعه صنعت گردشگری شهر شیراز است که این عامل خود بر جذب گردشگر و توسعه توریسم تأثیر اساسی داشته است.

توسعه، گردشگری، شیراز