کامران باقری لنکرانی - استاد تمام- فوق تخصص گوارش کبد - کمیته تحقیقات سیاست گذاری سلامت- دانشگاه علوم پزشکی شیراز- ایران
علیرضا موغلی - استاد تمام دکتری مدیریت دولتی (منابع انسانی)- دانشگاه پیام نور شیراز - شیراز - ایران
حجت حبیبی - دانشجوی کارشناس ارشد مدیریت دولتی (منابع انسانی) – کمیته تحقیقات سیاست گذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز – ایران
فروزان حبیبی - دانشجوی کارشناس ارشد مدیریت دولتی (منابع انسانی) – کمیته تحقیقات سیاست گذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز- ایران

رضایت شغلی عامل مهمی در موفقیت شغلی و ارتقای کیفیت مراقبت است. عوامل سازمانی، محیطی، محتوای شغلی و عوامل فردی بر رضایت مندی موثر است. لازم است با برنامه ریزی مشکلات موجود به نحو مطلوب رفع شوند. این پژوهش، توصیفی - مقطعی، درحیطه ی مدیریت منابع انسانی می باشد. حجم جامعه تمام بیمارستان های شهر شیراز و حجم نمونه دو بیمارستان دولتی و چهار بیمارستان خصوصی شهر شیراز می باشد. روش نمونه گیری، با استفاده از نمونه گیری چند مرحله ای نسبی است و در نهایت، پرستاران بیمارستان های انتخاب شده، به صورت انتخاب تصادفی مورد آزمون قرار گرفتند.به پرستاران، پرسشنامه ی رضایت شغلی اسپکتور توزیع گردید. تمام شاخص های مورد بررسی در این پژوهش از برازش مطلوبی برخوردارند. در نتیجه این مدل قابل تعمیم بر جامعه است. عوامل تاثیرگذار و سازنده ی رضایت شغلی پرستاران به ترتیب شامل: فاکتور سرپرستی 2/88، ارتقاء 2/76، ماهیت شغلی 2/75، پاداش 2/6، ارتباطات 2/5، پرداخت 2/4، همکاران 2/1، تسهیلات 1/83 و اصول و مقررات 1/65 می باشد. سرپرستی تآثیر گذارترین عامل شناخته شده است. تلاش در جهت افزایش انگیزه، غنی سازی شغلی و زمان کاری شناور، توجه بیشتر به ارتباطات درون سازمانی و ماهیت شغلی، بهره گیری از کار گروهی - افزایش حمایت مدیریت و سرپرستی و... می تواند در افزایش رضایت شغلی موثر باشد.

افزایش رضایت شغلی- ارائه ی راهکار - ارائه ی مدل