مسعود پورکیانی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، بخش مدیریت
انیس خالقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان،

بسیاری از سازمانها برای تغییر و بهبود در دو دهه اخیر از قبیل کوچک سازی، مهندسی مجدد، تعلیق، اخراج از کار و... موجب تضعیف روحیه و نوعی افسردگی و سردرگمی معنوی شده است. در واقع این اقدامات که مبتنی بر پارادایم مکانیستی و عقلایی مدرن بوده اند نتوانسته اند خواسته های کارکنان را برآورده سازند. حاصل آنکه میان سطح فکری انسان و اصول معنوی فاصله ای روزافزون به وجود آمده و همین فاصله است که علاوه بر عوامل دیگر سبب سردرگمی در معنویت گردیده است و چنین به نظر می رسد که مردم جهان، امروزه بیش از پیش به معنویت و مسائل معنوی گرایش دارند و روانشناسان و روان پزشکان نیز به طور روزافزون در می یابند که استفاده از روش سنتی و ساده برای درمان اختلالات روانی کافی نیست. با توجه به اهمیت معنویت و انگیزش بایستی به فکر ایجاد سازوکارهایی برای ایجاد انگیزه و توجه به معنویات در محیط کار شود. نویسندگان موتور محرک، نیروی جهش دهنده و حرکت ساز انسان را انگیزه او می دانند و عقیده دارند در هر موفقیتی 20 درصد تلاش و 80 درصد انگیزه تاثیرگذار است، شاید به جرات بتوان گفت بزرگترین مشکل سازمان های امروزی، چالش آورترین بحرانیکه مدیران با آن مواجه هستند، کمی انگیزه و افت مسئولیت پذیری کارکنان می باشد. کارکنان بی انگیزه بهترین برنامه ها، اثربخشترین ساختارها و موثرترین منابع را از بین می برند.

مدیریت اسلامی، معنویت، معنویت در محیط کار و انگیزش