بررسی تاًثیر رفتار رهبری اخلاقی بر آوای کارکنان (مطالعه موردی کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد)

رهبری اخلاقی، یکی از رویکردهایی است که در دهه های پایانی قرن بیستم میلادی، به طور جدی در ادبیات رهبری و مدیریت وارد شده است. شواهد تحقیقی در گذشته نشان می داده که رهبری اخلاقی باعث افزای آوای کارکنان می گردد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر رفتار رهبری اخلاقی بر آوای کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد بود. روش پشوه توصیفی از نوع تحلیلی پژوهشی - است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد است. نمونه آماری این مطالعه شامل 317 نفر می باشد که از طریق نمونه گیری طبقه ای که طبقات نمونه دانشکده ها، مراکز اداری، آموزشی و پژوهشی دانشگاه می باشد، انتخاب شده اند. در نمونه گیری اولیه که از 30 نفر جمع آوری شد، براساس اطلاعات بدست آمده، واریانس جامعه تخمین و اندازه نمونه محاسبه گردید که این اندازه 317 نفر می باشد. از تعداد 317 پرسشنامه توزیع شده، نهایتاً تعداد 280 پرسشنامه برگردانده شد. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه استاندارد رفتار رهبری اخلاقی سازمان کالشون و همکاران 2011 و آوای کارکنان زهیر و اردوگان 2011 بود. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و به ترتیب 0/89 و 0/88 می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزار Amos استفاده گردید. یافته های تحقیق تاثیر رهبری اخلاقی را بر آوای کارکنان مورد آزمون قرار میدهد که با ضریب تأثیر 0.39 در سطح تشخیص 0.05 معنادار است. رهبری اخلاقی بر آوای مطیع با ضریب تاثیر بدست آمده 0.14 که کمتر از 0.9 است, تاثیر دارد. رهبری اخلاقی بر آوای تدافعی با ضریب تاثیر بدست آمده 0.21 که کمتر از 0.9 است, تأثیر دارد ضریب تاثیر غیرمستقیم بدست آمده 0.14 نشان دهنده آن است که رهبری اخلاقی بر آوای نوع دوستانه با ضریب تاثیر 0.14 که کمتر از 0.9 تاثیر دارد.

Keywords:

رفتار رهبری اخلاقی , آوای کارکنان , آوای مطیع , آوای نوع دوستانه , آوای تدافعی