محمد یاری ناصریه - گروه مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج
سعید شاهرخی ساردو - گروه دسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج

کارآفرینی به عنوان یک پدیده نوین در اقتصاد نقش موثری را در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها یافته است.این پدیده در اقتصاد رقابتی و مبتنی بر بازار،امروزه دارای نقشی کلیدی است.به عبارت دیگر در یک اقتصاد پویا، ایده ها،محصولات وخدمات همواره در حال تغییر می باشند و در این میان کارآفرین است که الگویی برای مقابله و سازگاری با شرایط جدید را به ارمغان می آورد.از این رو در یک گستره وسیع تمام عناصر فعال در صحنه اقتصاد(مصرف کنندگان، تولید کنندگان ،سرمایه گذاران) باید به کارآفرینی بپردازند و به سهم خود کارآفرین باشند.در برخی نظریه های دانشمندان، به این دوره زمانی عصر کارآفرینی اطلاق شده است چرا که امروزه توسعه فرهنگی، اجتماعی،اقتصادی و سیاسی کشورها در سایه وجود مدیران خلاق و نوآور پیش می رود،کارآفرینی به عنوان عامل کلیدی رشد و توسعه اقتصادی در عصر مدرن شناخته شده است.درادبیات کارآفرینی،انواع کارآفرینی رابرسه نوع:کارآفرینی فردی، سازمانی و بین المللی تقسیم شده است،نگارنده مقاله با توجه به ضرورت این مبحث و با توجه به تأکید دین مبین اسلام مبنی بر شورا و اتخاذ تصمیم براساس نظر اکثریت،از واژه ای تحت عنوان کارآفرینی شهری استفاده نموده است،که در این نوع کارآفرینی به ضرورت مشارکت ادارات مختلف یک شهر در این خصوص و استفاده از استعدادها و ظرفیت های بالقوه و بالفعل هر شهر و با استفاده از نتایج و برون دادهای این نوع از کارآفرینی در خصوص کم کردن مشکلات شهری اشاره کرده است، مقاله حاضر به بررسی این نکات، مشکلات،کاستی ها، نقاط قوت وضعف، نحوه بکارگیری و پیاده سازی این نوع کارآفرینی پرداخته و در پایان پیشنهاداتی در خصوص استقرار این شیوه در شهر های مختلف ارائه شده است.

کارآفرینی،کارآفرینی شهری،کارآفرینی سازمانی،کارآفرینی دولتی