اثر تنش کم آبی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی توت فرنگی رقم سلوا

به منظور بررسی اثر تنش کم آبی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی توت فرنگی رقم سلوا، آزمایشی با استفاده از پلی اتیلن گلایکول (PEG ) و در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل: 4 سطح تنش کم آبی، با پتانسیل اسمزی صفر)شاهد(1.75-،-1،2.5- مگا پاسکال که توسط PEG6000 ایجاد شده بود به صورت کشت گلدانی انجام پذیرفت. پس از اعمال تیمارهای تنش کم آبی به مدت 15 روز، صفات فیزیولوژیکی گیاه نظیر میزان آماس سلولی برگ با استفاده از شاخص محتوای نسبی آب برگ، مقدار کلروفیل، میزان پرولین ودرصد خسارت وارد شده به غشاء سلولی از طریق اندازه گیری میزان نشت یونی در برگ ها مورد ازیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش کم آبی تاثیر معنی داری(P ≤0.01) بر میزان محتوای آب نسبی، کلروفیل، میزان نشت یونی و پرولین در برگ گیاه داشت. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که با افزایش میزان تنش، میزان محتوای آب نسبی در برگ ها و میزان کلروفیل کاهش می یابد در حالیکه میزان نشت یونی و پرولین در برگ ها افزایش می یابد. بطور کلی بیشترین تغییرات صورت گرفته نسبت به شاهد در تیمار با پتانسیل اسمزی2.5- مگاپاسکال مشاهده شد که بنظر می رسد این مقدار پتانسیل اسمزی بیشترین خسارت را به گیاه می رساند و توت فرنگی رقم سلوا شدید اً به آن واکنش نشان می دهد.

Keywords:

تنش کم آبی , پلی اتیلن گلایکول , توت فرنگی , ویژگی های فیزیولوژیکی