علی مکملی - کارشناس ارشد - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی مکانیک
مجید صفاراول - استاد - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی مکانیک
امین بهزادمهر - استادیار - دانشگاه سیستان و بلوچستان گروه مهندسی مکانیک

سیالهای نـانو شـاخه جدیـدی در علـوم مهندسـی حرارتـی هـستند کـه از پراکندن ذرات جامد در اندازه نانو در سیال به دسـت مـی آینـد . ایـن گونـه سیال معایب مخلوطهای رایج با ذر ات میلیمتری و میکرومتری را نـدارد؛ در عین حال , سیالهای نانو بهبود بسیار بالا و غیر قابل پیش بینی در خـواص و مقدار انتقال حرارت به وجود می آورند . در زمینه انتقـال حـرارت سـیالهای نانو , به نظر می رسد که استفاده از الگوی پخش در تحلیل جریانهای سیال نانو نتایج دلگر م کننده ای نسبت به نتایج جریان سـیال همـوژن بـه همـراه دارد . در این پژوهش ابتدا رابطه ای جهت ضـریب رسـانایی پخـشی معرفـی شده و تلاش شده است جریان سیال نانو با بهره گیری از الگـوی پخـش در داخل یک لوله به صورت عددی حل شود . کارایی مدل ارائه شـده در مـورد سیال نانوی شامل ذرات اکسید آلومینیوم در آب بررسی شده اسـت . تفـاوت مدل با نتایج تجربی نسبت به تغییرات نسبت حجمـی کمتـر از ۴ درصـد و نسبت به تغییرات عدد رینولدز در بازه جریان آرام کمتر از ۵ درصد است که در مقایسه با پیش بینی های مدل سیال هموژن با دقت بسیار بالایی رفتـار سیالهای نانو را پیش بینی می کند .

سیال نانو , مدلسازی عددی , انتقال حرارت