شهرزاد سیف اله زاده - گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار
زهرا اوراقی اردبیلی - گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار
الهام مطلبی - گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار

به منظور بررسی اثر سلنیوم و متیونین و برهم کنش انها در گیاه ریحان این تحقیقی انجام شد تا امکان افزایش مقاومت به تنش شوری گیاه ریحان و غنی سازی آن با سلنیوم مطالعه شود. گیاهان در شرایط EC بالا کشت شدند. گیاهان در مرحله 4 برگی تحت تیمارهای سلنیوم و متیونین قرار گرفتند. گیاهان با 2 سطح سلنیوم ( 0و 30 میلی گرم در لیتر) و 2 سطح متیونین ( 0 و 200 میلی گرم در لیتر) اسپری شدند( اسپری 2 بار با فاصله 2 هفته تکرار شد). نتایج نشان داد که میزان رنگیزه های فتوسنتزی تحت تاثیر تیمارهای اعمال شده قرار گرفت. به صورتیکه بکارگیری متیونین اثر کاهشی بر محتوای کلروفیل a ، b و کاروتنوئیدی داشت اما سلنیوم اثر افزایشی بر میزان کلروفیل a و کاروتنوئیدی داشت. کاربرد متیونین موجب کاهش رشد گیاه شد بطوریکه به میزان معنی داری وزن تر برگ و ارتفاع گیاه کاهش یافت. بنظر می رسد افزایش تولید اتیلن عامل کاهش رشد گیاه در اثر استعمال متیونین است. نتایج این تحقیق دلالت بر ان دارد که بکارگیری متیونین خصوصا در شرایط دمای بالا و شوری یا EC بالا بر گیاه ریحان اثرات قابل توجهی ندارد. سلنیوم در میزان استفاده شده اثرات قابل توجهی بر میزان رشد نداشت اما از رشد گیاه نیز نکاست بنابراین می تواند برای غنی سازی ریحان مورد استفاده قرار گیرد.

سلنات، اسید امینه، تنش شوری، ریحان