امیر اله وردی - کارشناس ارشد تغذیه دام،گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
جواد نصر - استادیار گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
مهدی پرویز - استادیار گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

ا 1440 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل با 3 تکرار در 48 گروه 30 قطعه ای تقسیم شدند. در این طرح از 4 سطح مکمل لیزین و متیونین (صفر، 15+، 30+، 45 + درصد NRC) و 4 سطح ترئونین (صفر، 15 +، 30 +، 45+ درصد NRC) استفاده شد. کلیه جیره های آزمایش از نظر انرژی و پروتئین مشابه بودند و سایر مواد مغذی طبق توصیه تنظیم گردید. این آزمایش 21 روز به طول انجامید. در طی این مدت از یک جیره صفر تا 7 روزگی استفاده شد. جوجه های هر پن به صورت گروهی در سن یک روزگی و در پایان هر هفته در دوره آزمایش توزین گردید. در سن 7 روزگی از هر تکرار 4 (2 نر و 2 ماده) جوجه که وزن آن ها نزدیک به میانگین تکرار بود، انتخاب و بعد از 3 ساعت گرسنگی کشتار شدند و بعد از پر و پوست کنی وزن لاشه بدون سر، پر و پوست، وزن امعاء و احشاء، وزن بورس فابرسیوس و وزن لاشه تعیین شد. بعد از تجزیه و تحلیل اطلاعات و با توجه به نتایج بدست آمده افزایش وزن لاشه، افزایش وزن عضله سینه، تاثیر بر عملکرد، میزان مصرف خوراک و ضریب تبدیل پس از هفت روزگی شاهد اثرات مطلوب تری در سطوح بالا شاهد بودیم .

جوجه گوشتی، لیزین، متیونین، ترئونین، لاشه