فرناز کردبچه - دانشجوی دکتری علوم علف های هرز، دانشگاه تهران
حمید رحیمیان مشهدی - عضو هیات علمی دانشگاه تهران
حسن علیزاده - عضو هیات علمی دانشگاه تهران
چارلز ال. موهلر - عضو هیات علمی دانشگاه کرنل

آزمایشی گلخانه ای به منظور مطالعه تأثیر روشها و زمانهای مختلف قطع کردن بر قابلیت زنده مانی بذور تولید شده بر روی دو گونه علف هرز یک ساله تابستانه، در دانشگاه کرنل در سال 2011 انجام گرفت. دو گونه علف هرز مورد بررسی:گاو پنبه (Abutilon theophrasti Medic) و سلمه تره(.Chenopodium album L) در گلدان هایی در گلخانه کشت داده شدند. در زمان گلدهی گیاهان، فنولوژی گلدهی هر گونه در طول آزمایش ثبت شد. تیمار اول قطع کردن به سه روش مختلف برای هر گونه علف هرز بود: (الف) گیاه از سطح خاک قطع شد و بر روی میز گلخانه خشک شد، ب) کپسول یا گل آذین از گیاه بریده شد و بر روی میز گلخانه خشک شد و ج) کپسول یا گل آذین از گیاه قطع شد و بلافاصله تحت آزمون قابلیت زنده مانی قرار گرفت. تیمار دوم زمان قطع کردن بود که هر گونه ای بر مبنای رنگ کپسول یا روزهای پس از گلدهی (DAF) به 4 یا 5 مرحله رسیدگی تقسیم شد. پس از 4 هفته بذور حاصله از تیمارهای (الف) و (ب) تمیز شدند و قابلیت زنده مانی آنها مورد آزمون قرار گرفت. بذور گاو پنبه حاصل از اولین مرحله رسیدگی (6-2 DAF) فاقد قابلیت زنده مانی بودند. ظهور بذر با قابلیت زنده مانی از مرحله دوم رسیدگی بذر (13-7 DAF) بود و به 100% مقدار خود در مرحله سوم (14-16 DAF) و مراحل بعدی رسیدگی رسید. در حالی که سرعت رسیدن به قابلیت زنده مانی کامل میان تیمارها با ترتیب سرعت ج>ب>الف به طور معنی داری متفاوت بود. سلمه تره، در 3 (DAF) بذری تولید نکرد و بذور تولید شده در 13 (DAF) دارای قابلیت زنده مانی کمتری نسبت به مراحل رشد بعدی بودند.

گاو پنبه، سلمه تره، جوانه زنی،قطع کردن