ارزیابی تاثیر کودهای آلی و زیستی بر پایداری علفکش تریفلورالین در خاک با استفاده از گیاه سورگوم

به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی و زیستی بر پایداری تریفلورالین در شرایط مزرعه با استفاده از روش زیست سنجی آزمایشی جداگانه انجام شد. آزمایش اول، در مزرعه انجام شد و عوامل مورد بررسی شامل چهار سطح کودی (عدم کاربرد کود، کود آلی، کود زیستی و اختلاط کودهای آلی و زیستی) و دو سطح 480 و 960 گرم ماده موثره در هکتار تریفلورالین بودند که در قالب طرح آماری بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پنبه انجام شد. برای تعیین غلظت تریفلورالین در خاک، 0، 3، 7، 15، 30، 60، 90، 120 روز پس از کاربرد آن، نمونه گیری از عمق 0 تا 10 سانتی متری خاک انجام شد. برای تعیین بقایای تریفلورالین از روش زیست سنجی از گیاه سورگوم استفاده شد. نتایج آزمایش زیست سنجی با گیاه سورگوم نشان داد که در شرایط مزرعه، پایداری تریفلورالین با کاربرد کودهای آلی و زیستی کاهش یافت. بطوری که بیشترین نیمه عمر آن (144 و 130 روز) به ترتیب مربوط به 480 گرم ماده موثره در هکتار مربوط به زیست توده اندام های هوایی و ریشه و در شرایط عدم کاربرد کود و کمترین نیمه عمر آن مربوط به تیمار کود آلی (18 و 19 روز) مربوط به زیست توده اندام های هوایی و کاربرد 480 و 960 گرم ماده موثره در هکتار تریفلورالین مشاهده شد.

Keywords:

تریفلورالین , سورگوم , زیست سنجی , کود آلی , کود زیستی