اثر گیاهان پوششی در کنترل علف های هرز باغ های آلو

به منظور بررسی تاثیر گیاهان پوششی زمستانه و بقایای آنها و روش های مکانیکی بر تراکم و زیست توده علف های هرز در باغ های آلو، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار در پائیز 1389 در یکی از باغات آلوی شهرستان ارومیه اجراء شد. تیمارها به صورت ترکیب 4 گونه گیاه پوششی شامل 1- چاودار 2- شبدر ایرانی 3- کلزا 4- جو 5- شاهد با علف هرز و 6- شاهد بدون علف هرز و دو نوع مدیریت شامل: 1- یک نوبت قطع گیاه پوششی توسط موور در زمان گلدهی باغ و 2- اختلاط گیاه پوششی با خاک در مرحله گل دهی باغ توسط روتیواتور اعمال شدند. تیمارهای شاهد بدون علف هرز (وجین دستی) و شاهد بدون وجین نیز در آزمایش لحاظ گردید. روند رشد و تعیین شاخص هایی از قبیل شاخص سطح برگ (LAI) و سرعت رشد محصول (CGR) گیاهان پوششی و همچنین درصد نور عبوری از سایه انداز در سال 90 اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد با مساعد شدن شرایط آب و هوایی بر زیست توده گیاهان پوششی افزوده و زیست توده چاودار و جو بیش از شبدر و کلزا بود. بررسی ها نشان داد که دوام کلزا از دیگر گیاهان پوششی کمتر بوده و این می تواند در کنترل علف های هرز اول فصل تاثیرگذار باشد. از نظر نور عبوری، چاودار در وضعیت بهتری قرار داشت و کلزا از این حیث ضعیف ترین تیمار گیاهان پوششی بود. نوع مدیریت گیاهان پوششی بر وزن و تعداد علف های هرز تاثیر معنی داری (p<0.05) داشت. در مجموع تیمارهای گیاه پوششی چاودار به همراه روتیواتور مناسب ترین و گیاه پوششی کلزا به همراه کف بر کردن نامناسب ترین تیمارها برای کنترل علف های هرز در باغ مورد آزمایش بودند.

Keywords:

گیاهان پوششی , علف های هرز , کنترل , باغات میوه